Dit past simpelweg niet in een beschaafd land aldus Rein Swart van woningcorporatie Accolade

Sociale onrust, daar lig ik wakker van. Die onrust die nauwelijks te beteugelen is en van doen heeft met het niet snappen en niet begrepen worden.

Eind vorig jaar werd het Noorden van het land opgeschrikt door een 3-tal stevige incidenten, die vertellen dat verwarde mensen of mensen met verward gedrag tijdelijk of langdurig een gevaar voor zichzelf of hun omgeving vormen. Een open deur, maar juist daarom extra pijnlijk.

• In Leeuwarden werd een vrouw van haar fiets getrokken en met een fles doodgeslagen. De dader was een geagiteerde ex-tbs’er. Zij kenden elkaar niet.
• Nieuwjaarsnacht verdween in Kloosterburen een jongeman na een café bezoek. Een week later werd hij dood en begraven teruggevonden in de tuin van 2 ex-psychiatrische patiënten die daar onder begeleiding wonen.
• Direct na de Kerst vond er in een complex van ons in Drachten een enorme explosie plaats. 38 woningen werden onbewoonbaar, 12 waren volledig ingestort. Chaos en paniek in de buurt... Gelukkig was er maar 1 gewonde, dat was de bewoner van het huis waar de explosie plaatsvond. De rechter oordeelde later dat hij ontoerekeningsvatbaar was. De betrokkene is minder begaafd, autistisch en chronisch psychotisch…

Het zijn slechts 3 voorbeelden van de ruim 1.200 incidenten die in 2015 alleen al in Leeuwarden plaatsvonden. Landelijk waren het ruim 66.000 incidenten.

Aantal incidenten met verwarde personen 65% gestegen

Het aantal incidenten met verwarde personen is de afgelopen 5 jaar met 65% gestegen. Helaas past dat in de trend die overheid, politie maar ook corporaties al enkele jaren signaleren; meer meldingen, meer ernstige incidenten en een toename van het aantal mensen met verward gedrag.

Doorpakken als motto!

Doorpakken is het motto van het eindrapport van het aanjaagteam Verwarde Personen. Het rapport is slechts een start. De urgentie om nu echt te handelen is onverminderd hoog. Daarbij zijn de gemelde incidenten alleen maar het ‘zichtbare’ leed. Daarachter gaat een hele wereld schuil van mensen die te maken krijgen met verwarring, zelf of in hun omgeving. Mensen die zich onmachtig en buitengesloten voelen. Mensen die (ernstige) overlast ervaren of slachtoffer zijn. Klein en groot leed, dat wij niet acceptabel mogen vinden.

Het aanjaagteam doet met haar eindrapport een oproep aan alle betrokkenen -mensen met verward gedrag en hun omgeving, maar bovenal professionals, beleidsmedewerkers en bestuurders van lokale én landelijke organisaties- om samen krachtig door te gaan.

Ontschotting tussen domeinen sociaal, zorg en veiligheid 

Samenwerken aan een inclusieve samenleving, waarin iedereen meedoet en bereidheid om over schotten heen te kijken en de leefwereld van mensen centraal te zetten. Om niet los te laten wanneer het nog niet opgelost of door anderen opgepakt is. Om te doen wat nodig is, gegeven de (on)mogelijkheden van wet- en regelgeving, financiering(skaders), targets en protocollen. Het gaat om met lef doorpakken vanuit het maatschappelijke en persoonlijke perspectief op alle niveaus.

Alleen dat kan leiden tot zichtbaar verschil, voor mensen met verward gedrag en hun directe omgeving én voor de samenleving.

Dit vraagt veel van het lokale en regionale niveau. Vaak wordt gezocht naar oplossingen vanuit de systeemwereld en minder naar oplossingen met resultaat, met aansluiting en passend bij de leefwereld. Juist dat vraagt ook om ontschotting tussen de domeinen sociaal, zorg en veiligheid. Juist hier ligt een cruciale landelijke rol.

Ook de corporatie is aan zet!

Dit vergt ook van de corporatie doorzettingskracht, waarbij onze professionals rugdekking krijgen om te doen wat nodig is. Voor de mensen waar het om gaat en voor de samenleving. Want de huidige situatie past simpelweg niet in een beschaafd land en daarin hebben ook corporaties, als onderdeel van de samenleving een belangrijke rol en bijdrage.

Want de omgeving, de bewoners in onze straten en buurten zijn nauwelijks in staat om te dealen met deze problematiek. Het past niet dat wij deze mensen, die niet voor zichzelf kunnen zorgen, loslaten en in de steek laten. Ik vind dit bizar en dat zou anno 2016 niet mogen kunnen.

Wat past is een omgeving met mensen die zeggen: "Ho! Tot zover en niet verder!" Op het moment dat de eigen begrenzing ontbreekt. Of een omgeving die zegt, je mag er zijn. Ik ben er voor je. Ik begrijp je, soms ook niet, maar mijn schouder is sterk en troostend. En we helpen je verder. Niet in de systemen maar met oplossingen met resultaat!

Rein Swart
Voorzitter Raad van Bestuur Accolade
 

Seminar Het Sociale Domein: doorpakken bij mensen met verward gedrag

Op het seminar Het Sociale Domein: doorpakken bij mensen met verward gedrag op 30 maart a.s. staat het thema doorpakken centraal. Hoe krijgt u daadwerkelijk de samenwerking met de partijen op gang? Wat kunt en mag u van de gemeente verwachten? Waar pakt de zorg de bal op en wat is de rol van de corporatie? Hoe krijgt u de schotten er tussenuit?

Datum: 17-12-2016