Onno Hoes (Schakelteam Personen met Verward Gedrag): “Het moet niet bij plannen maken blijven”
Het afgelopen jaar heeft het Schakelteam Personen met Verward Gedrag de stand van zaken in kaart gebracht. Op 5 oktober verscheen het rapport ‘Niemand tussen wal en schip: onverminderd urgent’. Voorzitter Onno Hoes: “Er mag nog wel een tandje bij.”
Graag even een korte schets: hoe zit het ook alweer met het schakelteam?
“Het Schakelteam vloeide voort uit het Aanjaagteam Verwarde Personen, dat onderzocht hoe mensen met verward gedrag het best door instanties begeleid kunnen worden. Zij ontwikkelden 9 praktische bouwstenen waar alle gemeenten en instanties mee aan de slag konden om de omslag te maken. Het uitgangspunt daarbij is een persoonsgerichte aanpak. Het afgelopen jaar inventariseerde het Schakelteam wat er is gebeurd. Op de website https://vng.nl/personen-met-verward-gedrag kun je precies zien wat de stand van zaken per regio is.”
En? Wat is die stand?
“We zien dat alle regio’s plannen hebben en sommige al met de uitvoering bezig zijn. Maar, zoals de titel van het rapport al zegt: het is onverminderd urgent om te zorgen dat niemand tussen wal en schip kan vallen. We moeten er met zijn allen voor oppassen dat het niet bij het maken van plannen blijft. De stap naar de implementatie moet gemaakt worden, en daar kan echt nog wel een tandje bij. Deze tussenrapportage zorgt weer voor extra aandacht, iedereen weet nu weer dat er nog veel te doen is. En dat is goed.”
Waarom duurt die stap naar de praktijk zoooo lang?
“Je moet niet vergeten dat mensen met verward gedrag vaak een multiproblematiek hebben: verslaving, psychische problemen, verstandelijke beperking, et cetera. Iedere professional werkt vanuit zijn eigen professionele kolom, valt het daar niet binnen dan schuift de persoon die hulp nodig heeft door naar de volgende professionele kolom. Juist daar moeten we vanaf, we moeten ‘ontschotten’. Onderling veel meer samenwerken. Dat vraagt veel van gemeenten, GGZ-instellingen, verslavingszorg, et cetera, en dat heeft tijd nodig. Instanties moeten bereid zijn bestaande structuren te doorbreken. Van centralisatie naar decentralisatie, bijvoorbeeld het inzetten van sociale wijkteams. Eind 2018 wordt het Schakelteam ontbonden, dan moet de stap naar de praktijk gemaakt zijn. Daarbovenop moet er een mentaliteitsverandering plaatsvinden.”
Mentaliteitsverandering: daar bedoelt u mee?
“Dat men elkaar kent op ‘laag niveau’, zoals dat heet. Een wijk waar bijvoorbeeld de buren zien dat de gordijnen maar dicht blijven, de postbode ziet dat de post niet opgeraapt wordt, de wijkagent die weet wat er speelt. Kortom, de ogen en de oren in de buurt. Woningcorporaties denken inmiddels ook meer na over dit thema en doen actiever mee. Dat stemt mij positief. Ik merk bijvoorbeeld dat er steeds meer wijkmeesters zijn. Dat is het schaalniveau dat we willen en waardoor je echt slagen kunt maken in de praktijk. Vervolgens moet iedereen die signaleert natuurlijk wel ergens terecht kunnen met die signalen, anders houd je een ‘aap op je schouder’. Het Schakelteam is druk bezig om dat te faciliteren, er is nu bijvoorbeeld een landelijk meldpunt. We zijn er nog lang niet maar de bodem is gelegd. Het tussenrapport laat zien welke stappen nog noodzakelijk zijn, nu is het zaak om niet in ‘papieren’ te blijven hangen.”
Datum: 09-11-2017