De Wijkbeheerder van de 21e eeuw

In het dagelijkse beheer van complexen lopen wijk- en buurtbeheerders tegen de meest bizarre zaken aan. De dagelijkse praktijk blijft me soms verbazen, ondanks dat ik al wat jaren rondloop in de sector. 

Portieken die gebruikt worden als openbaar toilet. Buren die elkaar naar het leven staan en dagelijks pesten. Tuinen waarvan de bomen hoger zijn dan 2,5 meter. Of senioren die zo vereenzamen dat ze uiteindelijk alleen nog maar de huismeester hebben om tegen te praten …

De harde dagelijkse rauwe werkelijkheid

Als buurt- en wijkbeheerder voel je als geen ander de veranderingen in de maatschappij. Je ziet wat het woord participatiemaatschappij betekent en treft ouderen die al 3 dagen niet gegeten hebben, omdat de hulp niet meer komt. Je weet dat de Jeugdzorg vastloopt, omdat je al meerdere keren meldingen hebt gedaan over verwaarlozing en vandaag weer dezelfde peuter om 22:00 uur nog op straat ziet.

En je voelt als geen ander dat huurders met steeds meer uitdagingen te maken krijgen. Soms merk je dat het op kantoor lastig is om uit te leggen waar je dagelijks mee te maken hebt. En doordat je zo vaak geconfronteerd wordt met lastige zaken en taken blijft het een uitdaging om zelf positief te blijven.

Van handhaven naar motiveren

Van nature zijn beheerders die worden geconfronteerd met die harde realiteit geneigd om de regels te handhaven. De tuin moet op orde zijn, de vuilniszak moet voor de voordeur weg en afval dumpen mag niet. Een waarheid als een koe. En hoe frustrerend is het dat je dagelijks klachten ontvangt over bewoners die de regels net iets anders interpreteren of helemaal aan hun laars lappen. Heb jij ook het idee dat alleen handhaven niet werkt om wijken leefbaar te krijgen? Ben je benieuwd of jij iets kunt doen wat een ander motiveert? Lees dan vooral even door!

Woonregels maken aan de koffietafel

Hans, een collega van je, loopt al meer dan 30 jaar mee in de Corporatiesector. Hij volgde de Praktijkopleiding Sociaal Wijkbeheerder en Huismeester en raakte geïnspireerd. Lange tijd was hij vooral druk met het handhaven van de regels, maar dat werkte lang niet altijd. “Het is een middel om toe te passen, dat handhaven. Maar als je altijd overal met de regeltjes aankomt, lijk je net een langspeelplaat. Dat moet ook anders kunnen.” En wat Hans uit de Praktijkopleiding gehaald heeft? Hij heeft nieuwe woonregels gemaakt aan de koffietafel in een gemengd complex.

Senioren & jongeren kunnen wel door een deur

Hans had te maken met de naweeën van een beleidsmatige verandering. Een seniorencomplex dat niet meer verhuurd kon worden. Een besluit om de doelgroep in het complex te veranderen. De instroom van alleenstaande jongeren en begeleid wonen in het complex. En ja: alles was goed begeleid door de corporatie bij de overgang. Maar zo’n verandering moet je veel langer begeleiden. “Én dat blijkt mijn taak. 

Ik kreeg dagelijks telefoontjes van senioren die nog woonden in het complex met allerlei vragen. Af en toe dacht ik “ik ben toch geen psycholoog”? Al dat gedoe, dat  wilde ik anders regelen. Bij de Praktijkopleiding moet je een eindopdracht maken, en die heb ik gebruikt om samen met alle bewoners koffietafelgesprekken te voeren en ik heb samen met hen nieuwe regels gemaakt. Regels die werken voor jong én oud. Ik zie nu al verschil in hoe bewoners met elkaar omgaan. Én ik word minder gebeld!”.

De Praktijkopleiding helpt je ver(der)

Durf jij het aan om het eens anders aan te pakken? Hoe zou je het vinden om een training te volgen, waarin er begrip is voor je dagelijkse werk én waar je de kans krijgt om je dagelijkse werk in te brengen? Wil je horen hoe collega’s uit het hele land met “schoon, heel en veilig” omgaan? En ben je bereid om te leren hoe je in je beheer rekening kunt houden met de onderwerpen Groen, Gezellig en Gemotiveerd? Dan zien we je graag dit bij de Praktijkopleiding Sociaal Wijkbeheerder en Huismeester. Zetten we samen de bloemetjes buiten.

Marija Bjelobrk
Trainer Praktijkopleiding